സ്പെയിന്,
അര്ജന്റീന, മെക്സിക്കോ, ചിലി, ഉറുഗ്വേ എന്നീ ടീമുകള്ക്കെല്ലാം ഒരു
പ്രത്യേകതയുണ്ട്. എല്ലാവരും സംസാരിക്കുന്നതു സ്പാനിഷ് ഭാഷയാണ്. അവര്
തമ്മില് ഒരു വ്യത്യാസവും ഉണ്ട്. അവരെല്ലാം സംസാരിക്കുന്ന സ്പാനിഷ്
ഭാഷയില് തന്നെയാണ് ഈ വ്യത്യാസം. പറയുന്നതു സ്പാനിഷ് ആയതുകൊണ്ടു മാത്രം
ഒരാള് പറയുന്നതു മറ്റൊരാള്ക്കു മനസിലാകണമെന്നില്ല. ചെറിയ
വാക്കുകള്ക്കു പോലും സ്പാനിഷില് പ്രദേശിക വകഭേദങ്ങള് ഉണ്ട്.
അതുകൊണ്ടു തന്നെ അന്താരാഷ്ട്ര ഫുട്ബോളിന്റെ ഗ്രൗണ്ടില് ഒരു തന്ത്രം
കൈമാറണമെങ്കില്, സ്പാനിഷില് ധൈര്യമായി ഉറക്കെ പറയാം.
അന്താരാഷ്ട്ര ഫുട്ബോള് വേദിയില് ഭാഷ അറിയാത്തതു തന്ത്രങ്ങള് കൈമാറാന്
സഹായകമാകുമ്പോള്, ക്ലബ്ബ് ഫുട്ബോളില് നേരെ തിരിച്ചാണ്. ഭാഷയിലെ
വ്യത്യാസം ഒരു പ്രശ്നം തന്നെയാണ്. ബാര്സലോണ ഡ്രസിങ് റൂമില് അനുഭവിച്ച
പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ച് അര്ജന്റീനയുടെ ലയണല് മെസി പറയുന്നു. പലപ്പോഴും
മെക്സിക്കന് സെന്ട്രല് ഡിഫന്ഡര് റഫേല് മാര്ക്കസ് പറയുന്നതു
മനസിലാകാറില്ല. മാര്ക്കസ് ഒരു പ്ലെയറയും, പെയര് ഒഫ് ടാക്കോസും തരാന്
പറയുന്നു. അര്ജന്റീനയില് അത് കസാക്കയും ബൊട്ടീന്സുമാണെന്നു മെസി
മനസിലാക്കാന് കുറച്ചു വൈകും. രണ്ടിനും അര്ഥം, ഷര്ട്ടും ഒരു പെയര്
ബൂട്ടും. പാരാഗ്വെയില് എത്തുമ്പോള് അവ കാമിസ്റ്റയും ടാക്വിലയുമായി
മാറും.
കളിക്കളത്തില് നിര്ദ്ദേശങ്ങള് നല്കുമ്പോഴും ഇതു പ്രശ്നമാണ്.
ഇല്ലെങ്കില് അത്യാവശ്യം ഫുട്ബോള് ടേമുകളുടെ പ്രാദേശിക ഭാഷപ്രയോഗങ്ങള്
എല്ലാം പഠിച്ചുവയ്ക്കണം. എല്ലാം ഒരുമിച്ചു വിളിച്ചു പറയേണ്ടിയും വരും.
ഗ്വാര്ഡമേറ്റ, ഗ്വാര്ഡവല്ല, ക്വിഡവല്ല, ക്വിഡപാലോസ്,
കാന്സര്ബെറോ.....ഇവയെല്ലാം ലാറ്റിന് അമേരിക്കയിലെ വിവിധ
പ്രദേശങ്ങളില് ഒരേ വാക്കിന് ഉപയോഗിക്കുന്ന വകഭേദങ്ങള്. വാക്ക്
ഏതെന്നല്ലേ, ഗോള്ക്കീപ്പര്.